Antigone SISO 882
Omschrijving: KORT INHOUDSOVERZICHT VAN DE ANTIGONE :
"Na de wederzijdse broedermoord [van de zonen van Oidipous, Eteokles en Polyneikes] (zie [Aischylos] Zeven tegen Thebe) is Kreon, broer van Iokaste, Oidipous' moeder en vrouw, koning van Thebe geworden. Hij verbiedt op straffe des doods het lichaam van [de 'landverrader'] Polyneikes te begraven.
Voor [Oidipous' jongste dochter] Antigone echter is de gedachte dat haar broer onbegraven blijft liggen onverdraaglijk. Haar zuster Ismene heeft niet de moed haar te helpen, en daarom volvoert ze de (symbolische) begrafenis alleen.
Wanneer ze vervolgens terugkeert naar het lichaam van Polyneikes, wordt ze betrapt en voor Kreon geleid. Ismene probeert alsnog een deel van de schuld op zich te laden, maar wordt door haar zuster teruggewezen.
Kreon blijft bij het doodvonnis, ook wanneer Haimon, zijn zoon en Antigone's toekomstige echtgenoot, hem meldt dat de burgerij van Thebe Antigone bewondert en geenszins wil dat ze sterft. Antigone wordt weggeleid om levend in een rotsgraf te worden gesloten.
Dan krijgt Kreon van de ziener Teiresias te horen dat de goden zijn handelwijze veroordelen: doden horen begraven te worden en levenden horen niet in een graf. Hij kondigt aan dat Kreon zijn zoon zal verliezen.
Het koor, bestaande uit oude, gezagsgetrouwe Thebanen, heeft tot dusverre weinig kritiek op Kreon geuit, maar dringt er nu, desgevraagd, op aan Polyneikes alsnog te begraven en Antigone te bevrijden.
Kreon komt echter te laat. Wanneer hij bij het graf komt, heeft Antigone zich opgehangen en Haimon, die tot haar heeft weten door te dringen, doorsteekt zichzelf voor zijn ogen. Op het horen hiervan pleegt ook zijn vrouw zelfmoord; Kreon blijft gebroken achter."
[A.M. van Erp Taalman Kip, Bokkenzang: over Griekse tragedies (Amsterdam: Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1997), 125]
