Nazi-terreur SISO 945.3

Omschrijving:

Samenvatting
Over de rol van de Gestapo in het Derde Rijk zijn de opinies tot op heden steeds verdeeld geweest. De ene beweert dat de Geheime Staatspolizei almachtig en alwetend was. Een andere houdt vol dat de terreur niet mogelijk was zonder de hulp van de gewone burgers. En een derde zegt dan weer dat de macht van de Gestapo meestal wordt overschat en dat zij de burger veel minder terroriseerde dan andere organen van de nazi's. Aan de hand van documentatiemateriaal over naoorlogse processen tegen leden van de Gestapo en van vele tientallen interviews met Duitse burgers gaat de Amerikaanse historicus Eric A. Johnson op zoek naar de waarheid. Zijn conclusies zijn keihard: de Gestapo heeft zich tussen 1933 en 1945 schuldig gemaakt aan misdaden tegen de menselijkheid en droeg voor een groot stuk de eindverantwoordelijkheid voor de deportatie van de joden.

Recensie
Zeer grondige studie door de Amerikaanse hoogleraar geschiedenis Johnson naar de precieze rol van de Geheime Staatspolizei ('Gestapo') in het systeem van onderdrukking en vervolging van onder meer joden, communisten, homoseksuelen en zigeuners zoals dat in nazi-Duitsland regeerde tussen 1933 en 1945. Aan de hand van Gestapo-dossiers en processtukken tegen leden van de Gestapo, aan de hand van interviews met slachtoffers, 'gewone Duitsers' en daders weet de auteur een scherp en confronterend beeld te schetsen van een samenleving in de greep van terreur èn van een samenleving die deze terreur -tegen minderheidsgroepen- tolereerde. De rol van de Geheime Staatspolizei was veel groter dan vele Duitsers ná de oorlog beweerden, dezelfde Duitsers die vroeg in de oorlog wisten wat er met de joden geschiedde, zo meent de auteur. In de traditie van Goldhagens boek 'Hitlers gewillige beulen' plaatst Johnson hiermee de gruwelen van het Derde Rijk tegen een 'normale' samenleving die 'gewoon' doorfunctioneerde. Met groot notenapparaat en register.

Boek is beschikbaar in de Mediatheek.